Deelnemers: Henny, Henk, Jaap, Lilianne, Ingrid, Monique, Margreet, Arnold, Hans, Tineke, Frans van S, Frans V. Jelle, Mily, Ron, Adri, Chiel, Wim, Willem Z, Marjo, Alida, Willy, Rob, Saskia, Daan, John, Joke, Gerhard en Willem
Vrijdag 18 en zaterdag 19 januari
Om 18.45 uur verzamelen de eerste deelnemers zich al bij de opstapplaats. Velen nemen nog even een koffie bij de Mac, Om 19.00 uur komt de bus al het parkeerterrein oprijden met chauffeur Roel.
De bus wordt snel geladen en om half acht zitten alle 29 deelnemers in de bus en kunnen we eerder vertrekken. Om 12 uur wordt chauffeur Roel gewisseld door Yencey, die de hele reis bij ons in het hotel zal verblijven. Na een goede en vlotte reis met de gebruikelijke versnaperingen zijn we zaterdag om 10.00 uur in Morzine waar Annick gereed staat om ons te verwelkomen. Even zoenen en dan snel uitladen en aan het ontbijt. Willem en Gerhard snellen naar ski office om de betaalde passen op te halen.
Aangekomen in het hotel worden de passen snel uitgedeeld zodat ieder de berg op kan om de eerste sporen te trekken. Rond half 5 komen de deelnemers, lekker warmgedraaid terug in het hotel en de eerste sterke verhalen worden gedeeld.
Om kwart over zeven schuiven we aan het diner en laten ons de wijn en het traditionele kaasplankje goed smaken.
Na het diner is iedereen snel op weg naar zijn bedje om de doorwaakte nacht bij te slapen. De kop is er af van onze skireis Morzine 2019.
Willem en Gerhard
Highlights:
- de sneeuwconditie was geweldig
- veel zon maar ook wel koud dit jaar
- het zicht op de Mont Blanc is altijd overweldigend
- de sfeer in de groep uitstekend
- pijn in mijn buik van het lachen om Jaap’s moppen
- drie uur tafelen hmmmm lekker, onbeperkt wijn en viergangen
- een oorkonde voor Lilian die de groepen zo goed weet te leiden en de weg altijd weet
Zondag 20 januari
Goedenavond lieve skivrinden/vriendinnen, hier Henri de skiënde reporter om te proberen een leesbaar/begrijpbaar verslagje te maken van de belevenissen van deze zondag. De start begint met het verzamelen om 9.00 uur voor het hotel. Zaterdag zijn we met een klein groepje gestart met drie man en één dame te weten Marjo, Chiel, Arnold en Henk. Zondagmorgen worden de mannen verrast met een verdubbeling van het aantal deelnemers, zij hebben zich in aantal verveelvoudigd, en dat op onze leeftijd met maar één vrouw in het groepje. Dus met de eerst vernoemden aangevuld met Wim, Willem, John en Hans “en route”. Het weer werkt mee, al was het in de ochtend af en toe matig zicht waardoor Henk al snel op zijn melis gaat, gelukkig geen blessures en dus overeind en doorgaan. Wij worden verwend met de geaccepteerde benoeming tot skibegeleider in de persoon van Chiel, die zonder een papieren skiplan ons door het gebied begeleid. Er zijn over deze dag niet echt bijzondere wetenswaardigheden te vermelden dus het blijft het een kort verhaal. Na de koffie horen wij de groep, waar Jaap aan deelneemt, brullen we hebben de muur al twee keer gedaan en zijn nu op weg voor de derde keer. Wij zwaar onder indruk en ons afvragend hoe flikt die kerel dat, later blijkt het grootspraak te zijn geweest. Chiel en ik hebben een adresje voor de lunch waar helaas andere beheerders de boel hebben overgenomen en daardoor bleef de croq messieurs ver onder de verwachtingen viel, dus dit adres wordt geskipt. Er ontstaat een discussie over hoe komen wij hier vandaan weer bij de kift. Marjo schrikt van de nog af te leggen afstand en roept “dan neem ik een taxi”. Wij blij, want dan kunnen we mooi meerijden. Helaas een foutje want dat was niet haar bedoeling. Dus toen toch maar klunen. En zo passeert de middag en met plezier glijden we op de fantastische pistes met als afsluiting een glühwein van hoge kwaliteit en gezellig na kletsen. Na een heerlijk diner wordt er door enkelen nog geklaverjast, waar ik af en toe woorden opvang die mij doen blozen. Ik zal de woorden maar niet vermelden. Vergeet ik nog bijna te vermelden dat Harry de harige aap op de piste stond en bereid was zich te laten vastleggen op de foto, zie bijlage. In onze groep was Wim de man die waar maar mogelijk foto’s en filmpjes maakte, hiervoor mijn complimenten en dank je wel. Morgen, maandag, wordt er een stralende zon verwacht en dus op tijd onder de wol en morgen de Grand Tour.
Henk
De dag begint zoals gewoonlijk met een voortreffelijk ontbijt met “een ei hoort daarbij” (met Nutella Willem??)
Het belooft een prachtige dag te worden, maar wel de beruchte 3e dag………..
In kolonne vertrekken we naar de Super Morzine. Om 10.35 uur slaat het noodlot” toe (1e van de 6 valpartijen) bij het uitstappen van de skilift Chaux Fleuri komt een tweetal ten val, gelukkig hielden zij hier geen letsel aan over en kunnen we onze weg vervolgen naar Les Combres waar we onze koffie stop houden.
We genieten van de prachtige brede pistes en de mooie uitzichten. Sneeuwcondities zijn perfect, weinig wind en later breekt de zon ook nog goed door zodat we heerlijk buiten in het zonnetje kunnen lunchen.
Tijdens de afdalingen maken we natuurlijk tijd voor een traditionele groepsfoto!
Aan het einde van de dag verzamelt iedereen zich bij “La Grenoulle du Marais” voor een heerlijke “vin chaud” alvorens met de lift naar beneden te gaan.
Het was weer een mooie dag!
Reporter: Saskia Bakels
A-team: Gerhard (ploegleider), Margreet, Monique, Wil, Frans, Rob, Jaap , Alida.
De dag begint zoals gewoonlijk met een voortreffelijk ontbijt met “een ei hoort daarbij” (met Nutella Willem??)
Het belooft een prachtige dag te worden, maar wel de beruchte 3e dag………..
In kolonne vertrekken we naar de Super Morzine. Om 10.35 uur slaat het noodlot” toe (1e van de 6 valpartijen) bij het uitstappen van de skilift Chaux Fleuri komt een tweetal ten val, gelukkig hielden zij hier geen letsel aan over en kunnen we onze weg vervolgen naar Les Combres waar we onze koffie stop houden.
We genieten van de prachtige brede pistes en de mooie uitzichten. Sneeuwcondities zijn perfect, weinig wind en later breekt de zon ook nog goed door zodat we heerlijk buiten in het zonnetje kunnen lunchen.
Tijdens de afdalingen maken we natuurlijk tijd voor een traditionele groepsfoto!
Aan het einde van de dag verzamelt iedereen zich bij “La Grenoulle du Marais” voor een heerlijke “vin chaud” alvorens met de lift naar beneden te gaan.
Het was weer een mooie dag!
Reporter: Saskia Bakels
A-team: Gerhard (ploegleider), Margreet, Monique, Wil, Frans, Rob, Jaap , Alida.
Oh Oh Morzine, met je prachtige witte toppen, brede afdalingen, blauwe lucht en gele zon.
Oh oh Morzine, wat heb je ons weer een fantastische dag gegeven, Het leven is tres bon!
Met z´n allen gleden we de pistes naar benee, en gingen met de lift de berg weer op, we hielden rekening met elkaar
lieve mensen het was TOP.
Hartelijk dank voor deze heerlijke dag,
Voor de grappen en de lach!
Liefs van Rob en Sas
Dit jaar zijn we voor het eerst met de Rijnlandse skivereniging naar de wintersport gegaan. Mijn man, Frans, skiet en ik wandel en dat kan beiden prima in Morzine.
Bij het VVV ligt een boekje met bewegwijzerde winterwandelingen (tekst ook in het Engels) en het boekje met de (gratis) buslijnen, haltes en bustijden. Het wordt de wandelaar dus heel makkelijk gemaakt om een keuze te maken!
En, bijna alle wandelingen zijn goed te doen door de geringe hoogteverschillen.
De klantvriendelijkheid bij de kassa van de Super Morzine lift is een compliment waard. Keuze tussen 6-dagenkaart, dagkaart of alleen retour, wordt geduldig voor je berekend, wandelaars van 65+ krijgen bovendien korting.
Ik heb een paar hele mooie wandelingen gemaakt, bv wandeling nr 7, ‘Les crêtes de Zore’, richting Avoriaz. Met de super Morzine + Zore (stoeltjes)lift naar boven. Liftpersoneel stopt de Zore lift voor wandelaars, om je te helpen veilig uit te stappen als je dat wilt. Onderweg kwam ik op een naastgelegen bospad 6 span enthousiaste sledehonden tegen, met vrolijke passagiers. Koffie aan het begin, halverwege een lekkere lunch bij restaurant Col de la Jou verte en na afloop glühwein met de skigroep bovenaan de Super Morzine lift. Kortom, prima naar m’n zin gehad.
Bij mooi weer een echte aanrader, je loopt slingerend over de bergkam, soms door het bos en je kijkt vaak naar beide kanten uit over het dal en ziet mooie besneeuwde bergtoppen.
Net als wandeling nr 5 ‘Du Belvedère du Pleney aux Chavannes’, bij mooi weer ook een must! Met uitzicht op de Mont Blanc, ik bof daar hij niet z’n gebruikelIjke wolkenhoedje op heeft, het is een heldere, stralend strak blauwe lucht.
Wandeling nr 10 ‘Le Lac de Montriond jusqu’a Ardent’ is ook prachtig. Ik ben met de bus (ligne M) tot eindpunt gereden, bij de Ardent lift, eindje terug lopen en dan rechts bij een paar huizen het bospad in. De weg voert door een oorverdovend stil bos naar het idyllische meertje van Montriond. Je kunt om het meertje heen wandelen en de bus terug nemen bij het restaurant bovenaan de weg.
Wandelaar Jelly Beets
Om 8.45 u vertrekken de enthousiaste tour-skiërs onder leiding van Lilianne naar Zwitserland. De lucht was strak blauw en de pistes uitdagend. Het verste punt Torgon was reeds om 11.30 u bereikt met als beloning een schitterend uitzicht op het meer van Genève.
De Zwitserse pistes waren bijna leeg zodat we heerlijk door konden skiën. De lunch hebben we genuttigd in gezellig modern restaurantje dat onder leiding staat van een ‘kiwi’ met een Nederlandse echtgenote en waar zelfgemaakte kroketten op de lunchkaart staan die we niet kunnen weerstaan. De rest van de middag is het flink door skiën om op tijd in Avoriaz te komen. Respect voor senior Jaap die geen moeite heeft om de groep bij te houden. Het was een geweldige dag dankzij ‘de Leiding’ van Lilianne die ons moeiteloos over de pistes begeleid.
Monique
Rondje Zwitserland tegen de klok in ofwel linksom!. Met 13 man en vrouw gaan we op weg het mooie weer tegemoet maar niet heus. We trotseren kou, wind, sneeuw, nevel en Rob verliest zijn skistok.
Lang wachten omdat de liftboys boven sliepen. Maar na enig telefoneren komt de stok beneden aan. Om toch warm te blijven zingen “van links naar rechts, naar voren naar achteren etc….. “
Mooie verse sneeuw die enkelen van ons beter willen zien dus glijden op de buik of op de kont. In de zon laat de stuivende sneeuw mooie twinkelingen zien. Helaas geen tijd om er van te genieten. Altijd maar doorgaan! Via een lang en mooi bospad komen we in Morgins waar we de koffie en de lunch gebruiken. Maar we moeten door en gelukkig staat de bus klaar om ons te brengen naar de Corbeau lift. Hier breekt de zon door, lekker warm en veel beter zicht. Lilianne leidt ons prima langs de vele obstakels en andere hindernissen. Om klokslag 4 uur zitten we met ons groepje en met de ziekenboeg aan de glühwein in de kattenbar bij de super Morzine.
We hebben een volmaakte dag gehad en van al onze technieken gebruik moeten maken. Het smaakt meer!
Willy
Met zonnig weer is wandeling nr 2 van Erigne naar Chardonniere een tip, het is de allermooiste wandeling die ik in Morzine gemaakt heb.
Neem buslijn E naar het eindpunt in het dorpje Erigne, even de weg verder volgen en dan het bos in. De wandeling gaat door een sprookjesachtig bos, en regelmatig mooie, wijdse uitzichten, je loopt door een prachtige kerstkaart.
Bij de splitsing Chardonniere (wandeling 2) en Fretterolles (wandeling 3) heb ik een ‘uitstapje’ gemaakt naar Lac des Mines d’or. De weg gaat licht om hoog, maar is niet te zwaar, gewoon de ene voet voor de andere en je wordt beloond met een wijds uitzicht rond het besneeuwde meertje. Het vervolg van wandelroute nr 3 naar Fretterolles heb ik niet gedaan, dat leek mij te zwaar door veel hoogteverschil van 765m.
Je loopt route nr 2 vanaf eindpunt bij chalet Chardonnière dezelfde weg terug, met een andere kijk op de omgeving vind ik dat nooit een bezwaar.
Even uitrusten bij een kop soep of bordje frites in het restaurant in Erigne en de bus neemt je weer gratis mee terug naar Morzine.
Wandeling nr 12 (Le sentier du Renard) kun je vanuit Morzine doen en weer terug, of, zoals ik gedaan heb, met buslijn E naar eindpunt in Erigne en vanaf het restaurant, via een stukje langlauf loipe, deze wandelroute terug naar Morzine nemen.
Het voordeel is dat je het riviertje de Dranse stroomafwaarts volgt en dus steeds een beetje daalt. Het ruisen van het riviertje hoor je bijna de hele route.
Het enige nadeel van deze wandeling is dat je, ook bij zonnig weer, in de schaduw loopt.
Halverwege heb ik een uitstapje gemaakt naar de Cascade de Nijon. De waterval was voor 70% bevroren, een mooi plaatje. En, dat plaatje zien alleen wandelaars…. Het was wel oppassen, want het pad stijgt flink en was ijzig en dus glad.
Ik heb elke dag genoten van een andere, mooie wandelroute in Morzine en omgeving, ze zijn heel afwisselend. Helaas, de tijd was te kort, want er zijn nog meer routes te doen.
Cascade de Nijon, kijk, dit zien alleen wandelaars….., wandeling 12
Wijds uitzicht bij Lac de Mines d’or, wandeling 3
Jelly
Overzicht skireis Morzine.
Belofte maakt schuld! Daar zit ik dan pen in de aanslag maar de inspiratie is minder dan de transpiratie tijdens het skiën. Maar daar gaan we dan!
De preünie is een heerlijke opwarmer! Stampotjes, kennis maken met medereizigers en filmpjes die je doen verlangen naar het echte werk; de lange-lat relatie.
De reis gaat met de firma Meer”Kerk” naar het witte walhalla Morzine. Onze “voorgangers” Willem en Gerhard begeleiden niet alleen de busdienst maar zorgen ook voor de inwendige mens. De reis verloopt voorspoedig!
Zaterdag kwart voor negen.
Aangekomen bij Hotel Bruyères wordt de pingpong zaal omgetoverd tot pakhuis voor onze bagage. Kamersleutels en skipassen worden na het ontbijt uitgereikt en er worden er plannen gemaakt voor het skiën. Oude maatjes zoeken elkaar op en gaan op pad.
Zonder inspraak meld ik me bij de groep die wordt geleid door Lilian; onze niet digitale ski-navigatie. Ik bied me aan als achtervanger/bezemwagen een zeer verantwoordelijk taak tenslotte “samen uit en samen thuis” is het motto. Les Gets is een prima plek om te testen hoe het met de skivaardigheden is gesteld; niet te steil en lekker dicht bij huis. Rond vier uur keren we terug naar het hotel om onder het genot van een drankje de dag te evalueren.
Dit wordt een dagelijks ritueel evenals het praatje na het diner van Gerhard of Willem.
Opgefrist gaan we daarna aan tafel voor een 3 gangen maaltijd. Die maaltijden waren elke dag weer erg lekker. Complimenten aan de kok!
De kamers zijn prima! Fransen zijn kennelijk koukleumen, wat een kamertemperatuur, ik sliep slecht ondanks dat we de verwarming hebben uitgezet. Verschil tussen Zuiderlingen en Noorderlingen denk ik; dus balkondeuren open en daarna verder lekker geslapen zonder te dromen over sauna’s.
Zondag kwart over negen.
De navigator van de groep is dezelfde maar de deelnemers zijn anders. We gaan richting de Muur en grensoverschrijdend te werk! Nee, nee niet de Muur af maar wel naar Zwitserland. Het liftmateriaal is duidelijk minder dan in Frankrijk maar gezien de prijzen van de horeca denk ik dat ze aan het sparen zijn om die achterstand snel in te halen.
Tussenstop met een drankje bij super Morzine
Maandag kwart over negen.
In ganzenpas richting de lift naar Super Morzine.
De pistes rond om Avoriaz worden verkend. In de lift hebben we een mooie zwarte piste gespot, bovenaan lijkt hij steil en ijzig en gaat dan over in een slingerend buckelpad. Een soort sluiproute naar de rode piste. Overleefd zonder val!
Tussenstop met een drankje bij super Morzine samen met onze mantelzorger Willem. Hij heeft het er maar druk mee!
Dinsdag kwart voor negen.
Vanaf het hotel naar de straat is het een wankel evenwicht, erg glad!
Jaap, onze veteraan, wordt liever op een zwarte afdaling gezet dan dit balanceren op ijs. Je hoeft dit niet aan ons te bewijzen; blijf maar staan hoor!
Met zijn achten doen we de lange ronde linksom. Lilian leidt ons feilloos naar ons doel, een soort grote duiventil bij Torgon met een mooi uitzicht op het meer van Geneve. Tot onze verbazing zijn we hier al om 11.35. De terugweg gaat vlot ondanks al het gesleep in de liften, als we weer bijna thuis zijn zegt Jaap dat ie kapot is! Maar wat wil je 83 jaar en ook nog met een, naar wat achteraf blijkt, longontsteking. Dit wordt het laatste jaar zegt hij iedere keer.
Jaap ik hoop dat je dat nog vele jaren zult zeggen want zolang jij er plezier in houdt vinden we altijd wel een groep die zich aan jou aanpast. We zouden je gezelligheid en humor missen!
Woensdag kwart over negen
Black Wednesday. Richting Les Gets met een klein groepje. Lilian, Ingrid, Joke et moi Ron. Na wat klunen door het dorp komen we aan de andere kant, la Chery een leuk gebiedje waar het heerlijk rustig is. We gaan voor zwart en tarten ons skivaardigheden op een kamelen kerkhof, wat een bulten! Die krengen liggen de eerste keer dan ook steeds in de weg maar al doende leert men en gaat het steeds beter om ze te omzeilen.
Donderdag kwart voor negen
Een rondje spreekt toch altijd meer tot de verbeelding, op de piste en in de kroeg.
Met een groep van 12 man gaan we voor een rondje rechtsom. Rob verliest een stok bij het instappen in de lift bij de muur en ondanks telefoontjes van de lift man beneden duurt het zeker een kwartier voordat Rob en zijn stok weer herenigd zijn. Hij zit zeker bij de open haard vanwege de kou. Het is bitterkoud zolang de zon verstopt is achter de bergen. Monique legt ons ondertussen vast op de foto, ik lijk wel een poolreiziger met die ijspegels onder de neus en kin.
Omhoog, omlaag, van Links naar rechts zo warmen we onze verkilde lijven op. We stuiven als een lint over de rustige pistes richting Champoussin. Enkele skiërs beleven een primeur, ze maken zonder dat ze het wisten een zwarte afdaling. Ervaren of niet ook daar gaat het niet altijd goed! Gerhard gaat onderuit en helaas lag de ski hoog boven hem en er was geen skiër meer achter hem.
Lilian en Ingrid konden het niet langer aanzien en klimmen op de skischoenen omhoog om te helpen. Hoera er komt een skiër van boven en we roepen hem aan maar hij skiet door, de eikel. Gerhard heeft ondertussen zijn ski bereikt en het drietal op de helling glijdt in ijzingwekkende vaart naar de groep onderaan de helling. Verder verloopt de tocht via Morgins, Chatel en Avoriaz en Super Morzine voorspoedig. Tussenstop met een drankje bij super Morzine
Vrijdag kwart over negen
Met zijn zevenen op weg. Richting Prodain staat nog op onze “to do” lijst. Halverwege deze piste ligt een leuk hutje waar we chocolat chaud hebben gedronken bij de open haard. Een landgenoot; Nederlanders zijn een van de langste volken ter wereld, borstelde met zijn haardos het plafond als hij niet bukte. Daarna een fotosessie met Monique. Weer terug naar Avoriaz en in de winkelstraat geluncht bij een Boulanger die heerlijke broodjes verkocht voor een redelijke prijs. Tussenstop met een drankje bij super Morzine.
Zaterdag kwart over negen
Rekeningen betaald en kamers ontruimd.
Groep van 11 man, we gaan weer richting la Chery bij Les Gets. Hier worden weer grenzen verlegd Saskia is na haar eerste zwarte piste toe aan een buckelpiste en komt daar op een kleine val na goed vanaf. Rob blijft natuurlijk niet achter.
Leergierige Frans wil na alle theorie die hij her en der heeft gehoord ook wel eens carven, ik loods hem in een lekker tempo over een rode piste in mooie carve bochten naar het dalstation.
We lunchen bij een crêperie in het dorp en aanvaarden daarna de terugreis. Sommige kunnen nog geen afscheid nemen van de piste en heb ik nog een rondje met ze gemaakt. Joke en Rob wilden zelfs
zaterdag 26 en zondag 27 januari 2019
Zaterdagavond zitten we om 17.30 uur aan tafel om de buikjes voor het laatste met de Franse lekkernijen te vullen. Aan de tafels worden soms diepgaande en uitbundige gesprekken gevoerd. Ook dat hoort bij de Skireis naar Morzine 2019.
Na afscheid te hebben genomen van Annick en haar familie, rijden we om 19.45 uur de berg af. We hebben met Yencea afgesproken om 1 lange stop te maken rond 24.00 uur. Daarna gaan de luikjes dicht en dromen we van een mooie skireis.
Om 8.45 uur staan we op zondag bij de Mac en nemen afscheid van elkaar. Gelukkig zien we elkaar weer op zondag 7 april bij de reunie.
De reisbegeleiding
Jaap wat hebben we toch weer met je en om je moppen gelachen. En wat ben je ook nog sportief. Mijn petje af. Bedankt voor je gezelligheid en tot de volgende keer. Je kunt nog mee naar Les Arcs & La Plagne. Dan kan ik nog meer lachen met je. En iedereen bedankt voor de goeie sfeer en harmonie. Het was weer mooi in Morzine.
Arnold